25 lat temu Bardo i Kotlinę Kłodzką nawiedziła powódź tysiąclecia.
Lipiec 1997r. był wyjątkowo deszczowy. Rekordowe ilości opadów notowane były w Polsce, Czechach i Austrii. Rzeki, strumyki, górskie potoki wzbierały w oszałamiającym tempie, notując kolejne wcześniej niespotykane wezbrania.
7 lipca 1997r. swój rekord osiąga Nysa Kłodzka. Tym samym wychodzi ze swoich brzegów, rozlewa się na Bardo oraz całą Kotlinę Kłodzką niszcząc i zabierając ze sobą wszystko, co staje na jej drodze.
Leniwie dotąd płynąca rzeka zamienia się w niszczycielski żywioł, przelewa się przez kamienny most, budynki wzdłuż jej brzegów napełniają się brudną niosącą śmieci, pojazdy, dachy i elementy budynków wodą, która sięga ostatecznie na ul. Grunwaldzkiej drugiego piętra.
Najbardziej przejmujące uczucie, jakie towarzyszyło dotkniętym powodzią mieszkańcom naszej gminy oraz regionu była bezsilność, która rozdzierała serca, pogrążała w smutku i budziła obawy o bezpieczną przyszłość całych rodzin.
Mijały kolejne dni, rzeka bardzo powoli, ale ustępowała. Ostatecznie powróciła do swoich brzegów, odkrywając potworną skalę zniszczeń. Wielu mieszkańców straciło dobytek całego życia, domy nie nadawały się do zamieszkania, a wszechobecny brud i nieprzyjemny zapach jeszcze długo towarzyszyły mieszkańcom w ich domach.
Wskutek powodzi określanej później mianem powodzi tysiąclecia dach nad głową straciło przeszło 7 tysięcy ludzi, zniszczeniu uległo przeszło 680 tysięcy mieszkań, ponad 840 szkół, 4 tysiące mostów 14 tysięcy kilometrów dróg i niemal 666 hektarów ziemi.
Efektem skutków powodzi z 1997r. jest powstałe na ul. Ogrodowej w Bardzie osiedle domków powodziowych.
