Dzbanów
To jedna z najstarszych wsi na ziemi ząbkowickiej. Powstała prawdopodobnie jeszcze w połowie XII wieku. Świadczy o tym dokument biskupa wrocławskiego Żyrosława z 1189 roku, który nadał joannitom opiekującym się kościołem bardzkim dziesięciny ze wsi: Bardo, Przyłęk, Cebanov i Służejów.
Sołtys: Jerzy Zyskowski
Nadanie to potwierdził w 1203 roku jego następca, biskup Cyprian. W 1210 roku biskup Wawrzyniec fundując klasztor augustianów w Kamieńcu Ząbkowickim uposażył go między innymi dziesięcinami ze wsi Tbanovo, co potwierdził w 1260 roku biskup Tomasz I, wzmiankując wieś Tbanouo. Nazwa wsi jest pochodzenia słowiańskiego i wywodzi się od słowa “dzban”, którego staropolska forma brzmiała czban. w wersji niemieckiej nazwa została uproszczona do Banow, później Banau. Pierwszym znanym właścicielem Dzbanowa był niejaki Grabisza, któremu książę Bolko I świdnicki sprzedał las z gruntem i wszystkimi dodatkami położony między Opolnicą i Bardem.
W 1297 roku opat Otto zakupił folwark w Dzbanowie dla klasztoru kamienieckiego, a w 1394 roku klasztor w Kamieńcu stał się właścicielem całej wsi. Od tej pory, z wyjątkiem folwarku, który w 1529 roku sprzedał opat Jerzy, wieś aż do 1810 roku należała do cystersów w Kamieńcu Ząbkowickim. W 1785 roku F.A. Zimmermann opisał wieś następująco: “składa się z 13 kmieci, 16 zagrodników, 14 chałupników, 1 folwarku ale nie dominium, które należało do pewnego mieszczanina, 1 owczarni i 296 mieszkańców”. W latach 1743-48 wartość katastralna miejscowych dóbr cysterskich wyniosła 3826 talarów. Miesięczny wymiar podatku z dominium zakonnego wynosił: 9 talarów, 14 groszy i 3 fenigi, a z gruntów chłopskich: 28 talarów, 9 groszy i 10 fenigów. We wsi mieszkało wówczas 11 kmieci, 15 zagrodników oraz 40 chałupników i komorników. Dobra klasztoru kamienieckiego składające się z 31 wsi, kupiła 20 II 1812 roku za 230.825 talarów Fryderyka Luiza Wilhelmina Hohenzollern, królowa holenderska i siostra króla Prus. Po jej śmierci odziedziczyła je córka, księżna Marianna Orańska. Przez niemal cały wiek XIX wieś stanowiła własność księżnej, a po jej śmierci stała się własnością spadkobierców – Hohenzollernów na zamku w Kamieńcu Ząbkowickim.
Dzierżawcy z ich ramienia mieszkali w XVIII-wiecznym dworze, folwark natomiast należał do właścicieli prywatnych. W 1845 roku Dzbanów liczył 74 budynki, 1 folwark, 542 mieszkańców w tym 3 ewangelików. Wieś należała do parafii w Laskówce. Jedynie w folwarku istnieje od XVIII wieku kaplica, w której odprawiano dawniej mszę świętą. W 1836 roku wybudowano we wsi szkołę. W końcu XIX wieku pracował tutaj jako początkujący nauczyciel znany niemiecki pisarz Hermann Stehr, a 1931 roku szkoła przyjęła jego imię. Pisarz, który obok Gerharda Hauptmanna jest uważany za najwybitniejszego niemieckiego epika XX wieku, był wówczas obecny na tej uroczystości.
