O spektaklu „Pan tu nie stał!”
Co prawda już minęło kilka dni, od kiedy artyści z Barda Śląskiego wystąpili na scenie Dworku Szopena w Dusznikach Zdroju dla ubogacenia obchodów III rocznicy Tragedii Smoleńskiej, jednak wrażenia pozostają ciągle świeże i niezatarte. a dzieje się tak, ponieważ był to naprawdę spektakl szczególny i to pod wieloma względami.
Atutem tej grupy aktorów jest fakt, iż są amatorami.Wszyscy pracują, uczą się, zaś aktorstwo – to ich pasja. Była ona widoczna na scenie, oprócz oczywiście widocznego talentu i absolutnego zaangażowania w to, co chce się pokazać widowni. A pokazali. Przekaz na żywo trudnych i bolesnych faktów z naszej historii… Odżyła we wspomnieniach mrożna noc grudniowa stanu wojennego i wszystko, co się z tym wiązało, a właściwie skutkuje przecież po dzień dzisiejszy…Upokorzenie ludzi, dramaty rodzin, strach… „pan tu nie stał”…gdzie mój tato, dlaczego go zabieracie…A nad wszystkim czuwa WRONa, aby nikt głowy śmielej nie podniósł…Ale się budzić zaczęli i powstawać z kolan…”bądż jak kamień, który wytrzyma, kiedyś te kamienie drgną i polecą jak lawina” – śpiewali… Śpiewali też pięknie, że ” ja to mam szczęście, że w tym momencie żyć mi przyszło w kraju nad Wisłą…mój kraj szczęśliwy, piękny, prawdziwy, ludzie uczynni w sercach niewinni, mój kraj szczęśliwy…” Czy widownia mogła nie płakać ? Jak powstrzymać łzy wzruszenia, kiedy dotykali naszych najczulszych strun – bo miłości do Ojczyzny? Czy może być piękniejsza lekcja historii, lekcja patriotyzmu, lekcja o „Solidarności„, wreszcie lekcja, jak pamiętać o wartościach, o imponderabiliach – Bóg, Honor, Ojczyzna, Rodzina, Wierność, Godność, Człowieczeństwo… A to wszystko opowiedziane tańcem, śpiewem – chóralnym i solowym, baletem, breack dancem, scenografią, tłem muzycznym…
Podziękowanie brawami na stojąco to mało, ja wiem. Ale też wiem, że Oni nie robią tego dla oklasków. Oni są tymi, którzy to robią, bo to kochają, bo im się chce chcieć… Dziękuję wszystkim, którzy sprawili, że ten spektakl powstał, że został sfilmowany, a odegrany w Dusznikach Zdroju w III rocznicę Smoleńskiego Narodowego Dramatu. Prezydent Lech Kaczyński był także, a może przede wszystkim – człowiekiem „Solidarności”… Dziękuję również wspaniałej publiczności, dziękuję za te chwile wzruszeń…są jak katharsis, po którym nabiera się sił i można zaczynać nowy dzień……
Obejrzyj film ze spektaklu
